سنتز نانو کامپوزیت پلی آنیلین با استفاده از پایدار کننده های متفاوت از قبیل هیدروکسی پروپیل سلولز، پلی اتیلن گلیکول و دودسیل بنزن سولفونات سدیم در محیط آبی و غیرآبی و بررسی خواص آن از قبیل مورفولوژی و ساختار شیمیایی

نانوکامپوزیت پلی آنیلین در محیط آبی و آبی/ غیرآبی بوسیله پلیمریزاسیون آنیلین با استفاده از آمونیوم پروکسی دی سولفات به عنوان اکسیدانت و در حضور پایدار کننده های مختلف نظیر هیدروکسی پروپیل سلولز، پلی وینیل الکل، دودسیل بنزن سولفونات سدیم، پلی اتیلن گلیکول و پلی وینیل پیرولیدون و همچنین اکسیدهای فلزی تهیه شد. خواص محصولات از قبیل مورفولوژی، اندازه ذرات، ساختمان شیمیایی و درصد تبدیل مونومر به پلیمر مورد بررسی قرار گرفت . نتایج نشان داد مورفولوژی، اندازه ذرات، ساختمان شیمیایی و درصد تبدیل مونومر به پلیمر به نوع محلول، پایدار کننده و اکسید فلزی بستگی دارد. اندازه ذرات در محیط آبی/ غیرآبی ریزتر و ذرات هموژن تر شدند. در محیط آبی/ غیرآبی، ریزترین و کروی ترین ذرات در حضور پایدارکننده پلی وینیل الکل و درشت ترین ذرات بدون حضور پایدار کننده بدست آمد. همچنین طبق نتایج، درصد تبدیل مونومر به پلیمر پلی آنیلین بیشتر از درصد تبدیل مونومر به پلیمر نانوکامپوزیت های پلی آنیلین در حضور پایدار کننده شد. ساختمان محصولات بدست آمده با استفاده از طیف ftir بررسی شد. نتایج نشان می دهد که شدت پیک ها به نوع پایدار کننده بستگی دارد. تصاویر x-ray مربوط به نانوکامپوزیت پلی آنیلین/ اکسید فلزی مورد بررسی قرار گرفت. تصاویر نشان می دهند که تشکیل نانوکامپوزیت پلی آنیلین/ اکسید فلزی با موفقیت انجام گرفته است. توانایی پلی آنیلین و نانوکامپوزیت های آن در حذف فلز سرب از محیط آبی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد بیشترین درصد حذف سرب مربوط به نانوکامپوزیت پلی آنیلین/ دودسیل بنزن سولفونات سدیم می باشد.